کد مطلب:25364 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:43

گنجینه پرسمان » اديان و مکاتب

چطور در اسلام افراد اديان ديگر نجس شمرده شدهاند، مگر همه انسانها آفريده خداوند نيستند؟

در اسلام به عقائد افراد اديان ديگر احترام گذاشته ميشود و مسلمانان موظفند رفتار مسالمتآميز با آنها داشته باشند. ناپاك بودن افراد اديان ديگر بر فرض صحت اين ادعا، ناپاكي معنوي و آلودگي باطني است كه آثار آن در جسم آنها هم ظاهر شده است. يك فايده آن حفظ عقايد بسياري از مردم ميباشد كه با معاشرت با افراد منحرف و گمراه تحت تأثير قرار ميگيرند و منحرف ميشوند. هميشه مصلحان به افراد سفارش ميكنند كه از معاشرت با افراد آلوده و گمراه و منحرف دوري كنند. اسلام اين موضوع را به صورت ناپاك بودن ايشان بيان كرده است.

از طرفي ملاحظه ميكنيم كه اسلام روابط اقتصادي و تجاري با افراد اديان ديگر و يا حتي كفار را با شرايط معيّني اجازه داده، ولي در معاشرتها خواسته كه از ايشان اجتناب كنند، يعني هم خواسته از منافع بهرهمند گردند و هم از ضررهاي عقيدتي و اخلاقي (كه لازمه معاشرت كامل براي بسياري از مردم است) در امان بمانند. اضافه بر اين كه تمام افراد كافر از بسياري از آلودگيها و چيزهاي نجس مانند خون و گوشت خوك و همراهي با سگ و مشروبات الكلي اجتناب نميكنند، كه طبعاً زندگي آنان آلوده ميباشد. براي دوري از اين آلودگيها آيين اسلام آنها را نجس شمرده تا مسلماناني كه ممكن است بر اثر معاشرت آلوده شوند، از هر نوع آلودگي محفوظ بمانند.

البته برخي فقيهان شيعه در قرون اخير و برخي از مراجع حاضر، ادلّه نجاست ذاتي مشركان را ناتمام دانسته و از همين رو از فتواي نجاست دست برداشتهاند و قائل به احتياط شده يا فتواي به طهارت مشركان دادهاند. مگر آن كه از چيزهاي ديگر مانند شراب و سگ متنجس شده باشند.(1)

فقها اين بحث بسيار دامنه گستردهاي دارد كه اگر علاقهمند به آن بوديد، در نامههاي بعدي تقاضا كنيد تا به تفصيل وارد بحث و گفت گو شويم.

پي نوشتها:

1. مدارك الاحكام، ج 3، ص 294؛ ذخيره المعاد، سبزواري، ص 151؛ مصباح الفقيه، حاج آقا رضا همداني، كتاب الطهارة، ص 47؛ بحوث في شرح عروة الوثقي، ج 3، ص 283 از آيت اللَّه مكارم شيرازي.